پیرمردی در لشکر 17 علی ابن ابیطالب(ع) |
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید ابراهیم رجبی فرزند احمد بیست و ششم بهمن ماه سال 1316 در روستای ورعلیا از توابع محلات در خانواده‌ای مذهبی و انقلابی دیده به جهان گشود. از کودکی پدرش را یاری می‌کرد و نمی‌گذاشت کارهای کشاورزی را یک تنه انجام دهد. مردم محله او را به جهت اخلاق و رفتار بسیار دوست داشتند و اگر او را چند روزی نمی‌دیدند جویای احوالش می‌شدند. از مادرش می‌خواست برایش عاقبت بخیری را از خدا بخواهد.
ابراهیم در جوانی با تلاش مضاعف خواندن و نوشتن و تلاوت قرآن را آموخت. به خمس و زکات مالش بسیار مقید بود و همیشه آنها را در موعد مقرر حساب می‌کرد. در جوانی به سنت پیامبر(ص) عمل کرد و زندگی مشترک خود را آغاز کرد که ثمره آن سه دختر و سه پسر بود.
هنگامی که انقلاب به پیروزی رسید مانند اکثر انقلابیون در صف مبارزین قرار داشت و برای پیروزی اسلام بر کفر، هر کاری از دستش بر می‌آمد انجام داد. از زمان شروع تجاوز رژیم بعث عراق به میهن اسلامی در فکر دفاع از میهنش بود و می‌خواست زودتر به صف رزمندگان اسلام بپیوندد. مردم را به پیروی از ولایت فقیه و دفاع از انقلاب دعوت می‌کرد.
در آستانه شصت سالگی مثل یک جوان در برنامه‌های بسیج شرکت می‌کرد و با شوق فراوان آموزش دید و به عنوان بسیجی در همان اوایل جنگ به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام شد. ایشان در عملیات‌های مختلف، رشادت و دلیری‌های بسیاری را از خود نشان داد. عشق به شهادت، بزرگ‌ترین آرزوی او بود. سرانجام پس از بیست و چهار ماه خدمت در جبهه در تاریخ بیست و سوم بهمن ماه سال 1364 در عملیات والفجر 8 بر اثر اصابت ترکش به سر و دستش در منطقه بندر فاو به فیض شهادت نائل گردید. پیکر پاکش پس از بازگشت از منطقه، در روستای ورین به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
